ضرورت اخذ «تعهد به رشد اقتصادی 📈 و خروجی مثبت ✅ همراه با ضمانت اجرایی 🔐» از دولتها؛
✍️ رضا استجلو -رئیس دیدبان حقوق شهروندی استان زنجان
ضرورت اخذ «تعهد به رشد اقتصادی 📈 و خروجی مثبت ✅ همراه با ضمانت اجرایی 🔐» از دولتها؛ الگویی برای پاسخگویی و ثبات اقتصادی ⚖️
🔹 مقدمه
در نظام حقوقی و اقتصادی کشور، حتی برای کوچکترین قراردادهای پیمانکاری شهری، اصل «ضمانت حسن انجام کار» الزامی است. پیمانکار موظف است در صورت عدم اجرای تعهدات، خسارت را جبران کرده و پاسخگو باشد.
❓ اما پرسش اساسی اینجاست: چرا برای بالاترین مقام اجرایی کشور یعنی رئیسجمهور و دولت، چنین الزامی وجود ندارد؟ چگونه ممکن است سرنوشت اقتصادی میلیونها شهروند 🇮🇷 در دست دولتی باشد که وعدههای انتخاباتی و شاخصهای اقتصادی آن، هیچ ضمانت اجرایی واقعی ندارد؟
🔍 از نگاه دیدبان حقوق شهروندی استان زنجان، این خلأ نهادی یکی از ریشههای اصلی بیاعتمادی عمومی 🤔 و ناپایداری اقتصاد کلان 💸 است.
📜 چارچوب حقوقی موجود
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مسئولیت دولت را شفاف بیان کرده است:
⚖️ اصل سوم: دولت موظف است امکانات خود را برای رفع فقر و تبعیض اقتصادی بهکار گیرد.
📊 اصل ۴۳: نظام اقتصادی باید تأمینکننده نیازهای اساسی مردم و مبتنی بر رشد مستمر باشد.
🏛️ اصل ۱۲۶: رئیسجمهور مسئول مستقیم برنامه و بودجه و امور اداری کشور است.
👥 اصل ۱۳۱: در صورت فقدان یا عزل رئیسجمهور، سازوکار جانشینی پیشبینی شده است.
اما ابزارهای موجود (استیضاح، رأی عدم اعتماد، یا اعلام عدم کفایت سیاسی) بیشتر سیاسی و واکنشی ⚠️ هستند، نه حقوقی و پیشگیرانه 🛑.
💡 ضرورت طراحی «ضمانت اجرایی دولت»
با الگوگیری از ضمانتنامههای پیمانکاری 🏗️ میتوان سازوکاری ایجاد کرد که دولتها متعهد به عملکرد واقعی شوند. این طرح باید شامل سه رکن اصلی باشد:
1️⃣ شاخصهای عملکردی عینی
رشد اقتصادی 📈 (مرجع: مرکز آمار و بانک مرکزی)
نرخ تورم 📉 و شاخص قیمت مصرفکننده (CPI)
ثبات نرخ ارز 💵 و بازار سکه 🪙 بهعنوان شاخصهای اعتماد عمومی
🔔 این شاخصها باید «آستانههای بحران» داشته باشند؛ مثلاً:
کاهش رشد اقتصادی به زیر ۱٪ در دو فصل پیاپی
افزایش نرخ ارز بیش از ۳۰٪ در یک سال
2️⃣ تعهدنامه و ضمانتنامه انتخاباتی
هر نامزد ریاستجمهوری موظف شود هنگام ثبتنام، تعهدنامه رسمی ✍️ ارائه دهد.
تعهدنامه محضری استعفا دولت در صورت رشد اقتصادی منفی و افزایش غیر معمول کالا و خدمات
3️⃣ سازوکار انحلال و جایگزینی دولت ناکارآمد
اگر شاخصها از آستانه بحران عبور کرد و دولت راهکار مؤثر ارائه نداد ➡️ استعفا یا انحلال قانونی 🛑
دولت جایگزین همان شخصی خواهد بود که نفر دوم انتخابات شده است 🗳️ تا خلأ قدرت ایجاد نشود.
دولت مستعفی یا منحلشده 🚫 برای یک یا دو دوره حق کاندیداتوری مجدد نداشته باشد.
🌟 آثار و مزایا
📌 پاسخگویی واقعی دولتها: شعارهای انتخاباتی به قرارداد الزامآور تبدیل میشوند.
🤝 تقویت اعتماد اجتماعی: مردم مطمئن میشوند رأی آنها ضمانت حقوقی دارد.
💵 کاهش ریسک سرمایهگذاری: ثبات اقتصادی باعث جذب سرمایه داخلی و خارجی میشود.
🏁 ارتقای کیفیت رقابت انتخاباتی: نامزدها ناچار به ارائه برنامههای واقعی و عملی میشوند.
⚖️ موانع و ملاحظات حقوقی
این ساختار ممکن است نیازمند اصلاح قوانین عادی 📑 یا حتی بازنگری در برخی اصول قانون اساسی 📘 باشد.
باید شرایط فورس ماژور اقتصادی 🌍 (جنگ، بلایای طبیعی، تحریمهای ناگهانی) لحاظ شود.
نهاد ناظر مستقل 🏛️ (نمایندگان مرکز آمار، بانک مرکزی و مجلس) باید مسئول سنجش شاخصها باشند تا از سوءاستفاده سیاسی جلوگیری شود.
📝 جمعبندی
همانطور که یک پیمانکار کوچک شهری بدون «ضمانت حسن انجام کار» 🚧 اجازه فعالیت ندارد، رئیسجمهور نیز نباید بدون چنین تعهدی وارد عرصه اجرایی کشور شود.
⚡ اقتصاد ملت، مهمتر از هر پروژه عمرانی است. ⚡
بنابراین:
دولتها باید متعهد به رشد و ثبات اقتصادی باشند 📈⚖️
در صورت ناکارآمدی، با مکانیزم قانونی منحل شوند 🛑
و دولت جایگزین بدون وقفه رأس کار آید 👥✅
این اصلاح نهادی میتواند نقطه عطفی در تاریخ حکمرانی ایران باشد و اعتماد از دسترفته میان ملت و دولت را بازسازی کند 🤝.